VW Corrado-Krótka Historia

Kamilx

W czasach swej młodości prawie nieosiągalny dla polskiego miłośnika sportowych samochodów. Choć obecnie już w zaawansowanym wieku, nadal może dać sporo przyjemności podczas jazdy.

Volkswagen Corrado zastąpił w 1998 r. model Scirocco. Jego linię klasycznego coupè zaprojektowano w znanej firmie nadwoziowej Karman. W Corrado najlepiej podróżuje się dwóm osobom. Przednie fotele są wygodne, dobrze trzymają na boki. Kokpit czytelny, zastosowano w nim zegary z Passata. Z tyłu, choć formalnie mają się mieścić trzy osoby i dla dwóch jest mało miejsca. Bagażnik, jak w większości coupè, też niewielkich rozmiarów – o pojemności 235 l (doFot. Wojciech Kołatek: Sportowa sylwetka do dzisiaj wyróżnia Corrado na drodze 1991 r. – 300 l), po rozłożeniu tylnych oparć daje się powiększyć do 810 l.

Wszystkie Corrado miały bogate wyposażenie podstawowe, m.in. ABS, komputer pokładowy, wspomaganie kierownicy, wysuwany elektrycznie tylny spoiler (przy prędkości 120 km/godz.), elektrycznie sterowane szyby, często także klimatyzację. W autach produkowanych po 1993 r. były także poduszki powietrzne.

Samochód prowadzi się dobrze. Zawieszenie przejęte z Golfa, zostało dość sztywno zestrojone. Utrzymanie kierunku jazdy na wprost jest nienaganne, nawet przy dużych prędkościach. Szczególną przyjemność można mieć z jazdy po krętych drogach, na których auto znakomicie trzyma się nawierzchni i bardzo pewnie prześlizguje się po łukach.

Silniki

Corrado zadebiutował z jednym silnikiem G60 o pojemności 1.8 l. Był on dość awaryjny i miał wpływ na wysoką cenę modelu. W kolejnych latach ofertę poszerzono o nowe silniki 2.0 z mocą 115KM i 136 KM oraz 2.9 VR6.

Generalnie z silnikami nie ma problemów, poza wspomnianym G60 (choć część użytkowników nie ma do niego zastrzeżeń). Jedna z wersji 1.8 ma kompresor podnoszący moc do 160 KM, ale Fot. Wojciech Kołatek: Jednym z głównych atutów Corrado są dobre osiągi należy dbać o serwis sprężarki, bo w przeciwnym przypadku może ona przysporzyć sporo problemów kierowcy. Silniki wymagają jedynie regularnych przeglądów. Nie ma też problemów z częściami zamiennymi, bo jest ich sporo na rynku.

Silniki współpracują z pięciobiegową skrzynią ręczną lub czterostopniową automatyczną.

Eksploatacja

VW Corrado jest przykładem modelu, który mimo dobrych osiągów nie odniósł sukcesu na rynku. Samochód w Niemczech sprzedawał się średnio, nie mówiąc już o naszym rynku. Główną przyczyną była chyba nieatrakcyjna cena. Zbyt wysoka w porównaniu z konkurentami, a nawet w stosunku do innych modeli Volkswagena.

Do typowych usterek Corrado należy zaliczyć drobne wycieki oleju, awarie przewodów układu chłodzenia, usterki w skrzyni biegów, przewodów wysokiego napięcia, układu wspomagania Fot. Wojciech Kołatek: Wiele elementów we wnętrzu pochodzi z Passata kierownicy. W starszych modelach mogą występować ogniska korozji. Na szczęście na rynku jest sporo części mechanicznych – oryginalnych i zamienników. Braki dotyczą natomiast osprzętu oświetleniowego oraz elementów blacharskich.

Przed zakupem warto też sprawdzić geometrię auta.

Sprzedawane u nas VW Corrado pochodzą przede wszystkim z importu indywidualnego z Niemiec. W ofertach najwięcej jest aut z silnikiem 1.8 i z przebiegami średnio ok. 200 tys. kilometrów. Są oczywiście samochody mające na liczniku poniżej 100 tys. km, ale czy w piętnastoletnim aucie pochodzącym z zagranicy można taki stan traktować poważnie?

Na polskim rynku można też spotkać Corrado po tuningu.

Wady:

- drobne awarie,

- brak części blacharskich,

- znaczne zużycie większości modeli dostępnych na rynku.

Zalety:

- sportowe osiągi,

- bogate wyposażenie,

- nietuzinkowy wygląd.

Ważniejsze daty z historii modelu:

1988 – debiut modelu z silnikiem 1.8

1991 – do oferty dołączają silniki 2.0/136 KM oraz 2.9 VR6/190 KM

1992 – niewielki facelifting modelu

1993 – wycofanie silnika 1.8, wprowadzenie ośmiozaworowej jednostki 2.0/115 KM

1995 – zakończenie produkcji modelu